Keyta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "keyta"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

keyta

u, f. foul water (= veisa), Konr. 39: mod. stinking urine.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich