Kífa
Słownik staronordyjski - kífa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kífa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kífa
- að, [Germ. keifen or keiben], to strive, quarrel, Stj. 159, 255.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)