Kinn-bein
Słownik staronordyjski - kinn-bein
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kinn-bein"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kinn-bein
- n. pl. cheek-bones. Bárð. 176, Fms. iii. 186.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚾᚾ-ᛒᛁᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)