Kirkju-söngr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kirkju-söngr" (lub kirkju-sǫngr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kirkju-söngr (kirkju-sǫngr)

m. church music.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kirkju-söngr może być bardziej dokładnie napisane jako kirkju-sǫngr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚱᚴᛁᚢ-ᛋᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich