Kirkju-vörðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kirkju-vörðr" (lub kirkju-vǫrðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kirkju-vörðr (kirkju-vǫrðr)

m. a churchwarden, 655 xiii. B.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kirkju-vörðr może być bardziej dokładnie napisane jako kirkju-vǫrðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚱᚴᛁᚢ-ᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich