Kjá
Słownik staronordyjski - kjá
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kjá"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kjá
- ð, to grin, make grimaces, look stupid; sér þú at hverr kjár nefinu at öðrum, Grett. 147 A; eins og ganti orðið hvert við hváði | æði-lengi framan í mig kjáði, Snót 215.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Prac i autorów cytowanych:
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Snót
- Snót, poems.