Kjá

Słownik staronordyjski - kjá

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kjá"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kjá
ð, to grin, make grimaces, look stupid; sér þú at hverr kjár nefinu at öðrum, Grett. 147 A; eins og ganti orðið hvert við hváði | æði-lengi framan í mig kjáði, Snót 215.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Prac i autorów cytowanych:

Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Snót
Snót, poems.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back