Kjöptugr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kjöptugr" (lub kjǫptugr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kjöptugr (kjǫptugr)

adj. loquacious, scurrilous, tale-bearing.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kjöptugr może być bardziej dokładnie napisane jako kjǫptugr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚢᛒᛏᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich