Klæja
Słownik staronordyjski - klæja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "klæja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- klæja
- að, to itch; nú klæja oss lófarnir, our palms itch, Sturl. i. 42; gnú þú um háls mér þerrunni þvíat mér klæjar mjök, iii. 111; þeim mun í brún bregða ok ofarliga klæja (it will itch sorely) þá er ek berr fram vörnina, Nj. 239.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᛅᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)