Klakkr

Słownik staronordyjski - klakkr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "klakkr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

klakkr
m. a peg, prop. the peg of a pack-saddle on which the packs are hung; setja, lypta á klakk, to lift to the k.; hrökkva upp af klökkunum, to be flung down from the k., freq.:—metaph. heavy, peaked clouds (ský-klakkar, klakka-ský), íllviðris-k., q. v.: in local names of peaks (two and two), Dimunar-klakkar in Breiðifjördr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᛅᚴᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

freq.
frequent, frequently.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
prop.
proper, properly.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Back