Kliðr

Słownik staronordyjski - kliðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kliðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kliðr
m. a din, the murmur in a great assembly when no articulate sound is to be heard; þyss eða k., Gísl. 56; k. ok háreysti, Fms. vi. 374, Bs. ii. 129; skilr þú hér nokkuð mál manna? eigi heldr en fuglaklið, Fas. ii. 175; í einum klið = í einum duni,—allt var senn í einum klið | upp vatt trúss meðal herða, Skíð. R. 28.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᛁᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

l.
line.
m.
masculine.
R.
Rimur.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back