Kling, kling, kling, kling!

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kling, kling, kling, kling!"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kling, kling, kling, kling!

interj., of bells or a tinkling sound, Jónas.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᛁᚾᚴ,:ᚴᛚᛁᚾᚴ,:ᚴᛚᛁᚾᚴ,:ᚴᛚᛁᚾᚴ!
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich