Klök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "klök" (lub klǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

klök (klǫk)

n. pl. [Dan. klukken], the chirping of birds, Rm. 41.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego klök może być bardziej dokładnie napisane jako klǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich