Klökkna

Znaczenie staronordyjskiego słowa "klökkna" (lub klǫkkna)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

klökkna (klǫkkna)

að, to become klökkr, Karl. 545, freq. in mod. usage.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego klökkna może być bardziej dokładnie napisane jako klǫkkna.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᚢᚴᚴᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich