Kneikja
Słownik staronordyjski - kneikja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kneikja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kneikja
- t, [Dan. knække], to bend backwards with force; hann kneikti hann aptr á bak, Eg. 397; tók í axlir honum ok kneikti hann upp at stöfum, 552; síðan þú kneiktir hann Kallrana, Fas. ii. 131.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚾᛁᛁᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)