Knoða
Słownik staronordyjski - knoða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "knoða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- knoða
- að, mod. hnoða. [A. S. cnêdan], to knead; knoða saman mjöl ok smjör, Landn. 34; þeir höfðu knoðat saman deig við snjó, Ann. 1337; mólu þeir þat í sundr sem smæst, knoðaðu síðan saman, Stj. 293; þá bað Sigmundr hann knoða ór mjölvi því … í mjölinu, er ek tók at knoða, ok hér hefi ek með knoðat þat er í var, FaS. i. 129.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚾᚢᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)