Knúta
Słownik staronordyjski - knúta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "knúta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- knúta
- u, f., mod. hnúta:—a knuckle-bone, joint-bone, head of a bone (lær-knúta, the hip joint); blóð hljóp milli leggjarins ok knútunnar, Bs. i. 179, 253; hann tekr svá við knútunni, þar fylgir leggrinn með, Fas 67. knútu-kast, n. a throwing with knuckle-bones, a game, Bárð. 176.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚾᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)