Knúta

Słownik staronordyjski - knúta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "knúta"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

knúta
u, f., mod. hnúta:—a knuckle-bone, joint-bone, head of a bone (lær-knúta, the hip joint); blóð hljóp milli leggjarins ok knútunnar, Bs. i. 179, 253; hann tekr svá við knútunni, þar fylgir leggrinn með, Fas 67. knútu-kast, n. a throwing with knuckle-bones, a game, Bárð. 176.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚾᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
mod.
modern.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Bárð.
Bárðar Saga. (D. V.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back