Kögur-sveinn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kögur-sveinn" (lub kǫgur-sveinn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kögur-sveinn (kǫgur-sveinn)

m. = kögurbarn; þola þvílíkum kögursveini köpuryrði, Edda 30, Mar. 1056; skylda ek launa kögursveini þínum kanginyrði Hbl. 13.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kögur-sveinn może być bardziej dokładnie napisane jako kǫgur-sveinn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚴᚢᚱ-ᛋᚢᛁᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich