Konungs-nafn

Słownik staronordyjski - konungs-nafn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "konungs-nafn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

konungs-nafn
n. a king’s title, Eg. 590, Fms. i. 6, vii. 1.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚾᚢᚾᚴᛋ-ᚾᛅᚠᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back