Kör-beðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kör-beðr" (lub kǫr-beðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kör-beðr (kǫr-beðr)

m. = kör, Eg. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kör-beðr może być bardziej dokładnie napisane jako kǫr-beðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱ-ᛒᛁᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich