Kör-lægr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kör-lægr" (lub kǫr-lægr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kör-lægr (kǫr-lægr)

adj. bedridden, D. N.; see karlægr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kör-lægr może być bardziej dokładnie napisane jako kǫr-lægr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱ-ᛚᛅᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich