Kör-leginn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kör-leginn" (lub kǫr-leginn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kör-leginn (kǫr-leginn)

adj. = körlægr, Post. 40.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kör-leginn może być bardziej dokładnie napisane jako kǫr-leginn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱ-ᛚᛁᚴᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich