Korka

Słownik staronordyjski - korka

Znaczenie staronordyjskiego słowa "korka"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

korka
u, f. a pining or wasting away; það er korka í honum. korku-legr, adj. pining, perhaps a corruption from kraki, kroklegr, legr, q. v.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
f.
feminine.
m.
masculine.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Back