Kraka
Słownik staronordyjski - kraka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kraka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kraka
- að, to drag under the water; þá er hann krakaði þat upp, Grág. ii. 276; þeir krökuðu upp spýtingana ok pakkana, … ok láta upp kraka þat sem fengist af gózi, Bs. i. 842; krökuðu þeir hann upp, ok fluttu til lands, 610:—to furnish with pales, allt var krakat it ytra með sjónum, Fms. viii. 177:—to touch the bottom, of an anchor or the like, tóku þá akkerin at kraka, x. 135; kraka niðri, of a horse in a deep stream only just touching the bottom with the feet: kraka hey upp, to cock hay, Grág. ii. 107.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛅᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)