Kraka

Słownik staronordyjski - kraka

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kraka"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kraka
að, to drag under the water; þá er hann krakaði þat upp, Grág. ii. 276; þeir krökuðu upp spýtingana ok pakkana, … ok láta upp kraka þat sem fengist af gózi, Bs. i. 842; krökuðu þeir hann upp, ok fluttu til lands, 610:—to furnish with pales, allt var krakat it ytra með sjónum, Fms. viii. 177:—to touch the bottom, of an anchor or the like, tóku þá akkerin at kraka, x. 135; kraka niðri, of a horse in a deep stream only just touching the bottom with the feet: kraka hey upp, to cock hay, Grág. ii. 107.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛅᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back