Krellr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "krellr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

krellr

m. [cp. Germ. kralle = a claw], spirit; k. né dugr, Fas. i. 71; enginn k. er í yðr, there is no spirit in you, 96.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛁᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich