Krók-fjöðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "krók-fjöðr" (lub krók-fjǫðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

krók-fjöðr (krók-fjǫðr)

f. a barbed head of a spear or arrow, Grett. 99, see Worsaae, Nos. 350, 351.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego krók-fjöðr może być bardziej dokładnie napisane jako krók-fjǫðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᚢᚴ-ᚠᛁᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich