Krók-ör
Słownik staronordyjski - krók-ör
Znaczenie staronordyjskiego słowa "krók-ör" (lub krók-ǫr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- krók-ör (krók-ǫr)
- f. a barbed arrow, Al. 149, N. G. l. i. 80, Fas. iii. 331, Róm. 240, O. H. l. 71.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego krók-ör może być bardziej dokładnie napisane jako krók-ǫr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᚢᚴ-ᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)