Kurr

Słownik staronordyjski - kurr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kurr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo kurr może oznaczać:kurr

kurr
m. (kuðr, Skíða R. 34, for the sake of rhyme):—a murmur, grumbling, uproar; staðnaði þá kurr búandanna, Ó. H. 69, HkR. i. 142; þá varð þegar kurr mikill af bóndum, Fms. i. 33; hann lét þá eigi heyra íllan kurr kaupmanna, Nj. 124; kurr nokkurr hafði verit í herinum, Fms. ix. 497, v. l.; engi þorði þenna kurr djarflega upp at kveða, Ó. H. 51; sögðu þeir honum kurr bónda um fjár-drátt, Fms. vi. 191.
kurr
2. rumour; þá flaug til konungs kurr nokkurr, Stj. 521; spurðisk þessi kurr í Vindland, Fms. x. 341; sá kurr mun loginn, Ld. 34.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

l.
line.
m.
masculine.
R.
Rimur.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back