Kvis-sögn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kvis-sögn" (lub kvis-sǫgn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kvis-sögn (kvis-sǫgn)

f. and kvis-sögur, f. pl. tale-bearing, Sturl. iii. 125.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kvis-sögn może być bardziej dokładnie napisane jako kvis-sǫgn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛁᛋ-ᛋᚢᚴᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich