Kvista
Słownik staronordyjski - kvista
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kvista"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kvista
- að, [Ulf. qistjan = ἀπολλύναι], to branch out like a tree; sem hrátt hrís nær þat er í skógi kvistað, Fas. iii. 447; k. lim af tré, Stj. 401; þeir kvistuðu þar bál mikit, they cut (wood) for a large fire, Eb. 314: metaph. to cut down, ef hann kvistar af mér slíka vinina sem þú ert, Lv. 49; vera má at ek kvista einhvern yðar áðr en ek em felldr, Njarð. 344; kvista menn niðr sem hráviði, Karl. 155.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛁᛋᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Njarð.
- Njarðvíkinga Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)