Kvöl
Słownik staronordyjski - kvöl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kvöl" (lub kvǫl)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo kvöl może oznaczać:kvöl
- kvöl (kvǫl)
- f., gen. kvalar, pl. kvalar, mod. kvalir, [kvelja; Dan. qual]:—torment, torture, Am. 61, 98, Fms. viii. 53, Stj. 157, Sks. 155: eccl. the Passion, Pass., Vídal. passim: in plur. esp. the torments of hell, helvítis kvalar, Fb. ii. 391, Nj. 273; í Helvíti ok kvölunum, Luke xvi. 23; já, sagði Sturla, svá má vera, þvíat allar kvalar munu honum sparðar til annars heims, Sturl. i. 89.
- kvöl (kvǫl)
- COMPDS: kvalastaðr, kvalastund.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kvöl może być bardziej dokładnie napisane jako kvǫl.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- eccl.
- ecclesiastical.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- plur.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.