Kyn-kvísl
Słownik staronordyjski - kyn-kvísl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kyn-kvísl"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kyn-kvísl
- f. a ‘kin-branch,’ lineage, pedigree, Fms. i. 218, Sks. 96, Stj. 48, 54, 112, passim: kind, hljóð hefir margar kynkvíslir, Skálda 173.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚾ-ᚴᚢᛁᛋᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)