Kyn-kvísl

Słownik staronordyjski - kyn-kvísl

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kyn-kvísl"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kyn-kvísl
f. a ‘kin-branch,’ lineage, pedigree, Fms. i. 218, Sks. 96, Stj. 48, 54, 112, passim: kind, hljóð hefir margar kynkvíslir, Skálda 173.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚾ-ᚴᚢᛁᛋᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back