Kyrð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kyrð"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kyrð

or kyrrð, f. [Ulf. qairrei = πραότης], rest, quietness; í kyrðum, in rest, Fms. xi. 90, Korm. 140; með kyrð ok friði, Fms. x. 404.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich