Kyrpingr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kyrpingr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kyrpingr

m. [korpa], a weakling (?), as abuse, Edda ii. 495; aldrei göri ek þik líkan öðrum kyrpingum, Grett. 94 A, B.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᛒᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich