Lærðr
Słownik staronordyjski - lærðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lærðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- lærðr
- part., [cp. Old Engl. lered], prop. ‘taught,’ and then learned, a scholar; næmr ok vel lærðr, Bs. i. 127, K. Þ. K. 154; lærðir menn, opp. to leikir menn (laymen); lærðr eða leikr, Dipl. ii. 13; in mod. usage = a scholar; há-lærðr, high learned; ó-lærðr, unlearned; lítt-lærðr, vel-lærðr, freq.; see læra (I).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛅᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- freq.
- frequent, frequently.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- opp.
- opposed.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- prop.
- proper, properly.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)