Land-vært
Słownik staronordyjski - land-vært
Znaczenie staronordyjskiego słowa "land-vært"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- land-vært
- n. adj.; eiga landvært, to have residence in the country open to one, opp. to the being outlawed or under ban, Bs. i. 675, Grág. i. 209, Glúm. 382, Fms. v. 265.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛅᚾᛏ-ᚢᛅᚱᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)