Landi
Słownik staronordyjski - landi
Znaczenie staronordyjskiego słowa "landi"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- landi
- a, m. a ‘landsman,’ countryman; ossa landa þá er vóru austr, Íb. 10; erlendis sem fyrir órum löndum, Grág. i. 99; vára landa fimm, 183; várr landi skal hverr friðheilagr, N. G. l. i. 158: = mörlandi, þeir sögðu at landi hefði eigi fast haldit feldinum, Ísl. ii. 39: a nickname, Bs. i.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛅᚾᛏᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Íb.
- Íslendinga-bók. (D. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)