Láss
Słownik staronordyjski - láss
Znaczenie staronordyjskiego słowa "láss"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- láss
- m. [Dan.-Swed. lås; Engl. latch, borrowed from the Scandin.(?)], a latch, lock; lukla at lúka lásum upp, Grág. ii. 195; sýngr í lási, … var þá skemman í lási (locked), Fms. iii. 67; vera láss ok lykill fyrir e-u, viii. 235; í lásum eða lokum, n. G. l. i. 84; hann flökti þá um alla lása, Fb. i. 276; borg vár hefir langan tíma verit svá sem láss fyrir yðru ríki, Fms. i. 156; þar vóru á úti-dyrr, ok sterkr láss fyrir, Grett. 44 new Ed.; reka lás fyrir kistu, 198 new Ed.; stökkr þá láss af limum, Gg. 10; hve hón er í lás um lokin, Gm. 22.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛅᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- Scandin.
- Scandinavia, Scandinavian.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gg.
- Grógaldr. (A. II.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)