Lasta
Słownik staronordyjski - lasta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lasta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- lasta
- að, [Germ. lästern], to blame, vituperate, speak ill of; löstuðu þat flestir, Eg. 196; mun sjálft lofa sik ef vel er, enda mun sjálft lasta sik ef ílla er, Nj. 176; Þorfinnr jarl kom þá at ok lastaði ekki verkit, Orkn. 114; lýta ok lasta, Stj. 135, GrEg. 49; lasta Guð, to blaspheme, Fb. i. 287.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛅᛋᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)