Leik-völlr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "leik-völlr" (lub leik-vǫllr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

leik-völlr (leik-vǫllr)

m. a play-ground, Fas. ii. 407, Skálda 170, Bær. 7, Tistr. 3.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego leik-völlr może być bardziej dokładnie napisane jako leik-vǫllr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᛁᚴ-ᚢᚢᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich