Leir-gröf

Znaczenie staronordyjskiego słowa "leir-gröf" (lub leir-grǫf)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

leir-gröf (leir-grǫf)

f. a loam-pit, Nj. 84, v. l.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego leir-gröf może być bardziej dokładnie napisane jako leir-grǫf.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᛁᚱ-ᚴᚱᚢᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich