Leir-jötunn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "leir-jötunn" (lub leir-jǫtunn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

leir-jötunn (leir-jǫtunn)

m. the clay giant, Edda 58.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego leir-jötunn może być bardziej dokładnie napisane jako leir-jǫtunn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᛁᚱ-ᛁᚢᛏᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich