Leir-tjörn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "leir-tjörn" (lub leir-tjǫrn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

leir-tjörn (leir-tjǫrn)

f. a loam-pit, El.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego leir-tjörn może być bardziej dokładnie napisane jako leir-tjǫrn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᛁᚱ-ᛏᛁᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich