Lend
Słownik staronordyjski - lend
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lend"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- lend
- f., pl. lendir, mod. also lendar; [A. S. lenden; Old Engl. lendes; Scot. lendis; Engl. loins; O. H. G. lenti; Germ. lende]:—the loin; the mod. usage distinguishes between the sing., the loin or croup of a horse and pl. lendar of the human loins; lendir yðrar skulu þér gyrða, Hom. 84 (Luke xii. 35); munu konungar út af þínum lendum fæðask, Stj., SkS. 404; undir herðum, lendum, knés-botum, Edda 40; lenda-kláði, FaS. iii. 102:—of a horse, hann flær af henni alla baklengjuna aptr á lend, Grett. 91; á lend hestinum, Nj. 91; hann klappar á lend hestinum, BS. i. 633; um höfuð, lend, brjóst ok kvið ok allan hest, SkS. 404. lenda-verkr, m. ‘loin-work,’ lumbago, Pr. 471, Ld. 32.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᚾᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- O. H. G.
- Old High German.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- Scot.
- Scottish.
- sing.
- singular.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)