Letr-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "letr-görð" (lub letr-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

letr-görð (letr-gǫrð)

f. writing, Stj. 379.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego letr-görð może być bardziej dokładnie napisane jako letr-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᛏᚱ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich