Ljá
Słownik staronordyjski - ljá
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ljá"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo ljá może oznaczać:ljá
- ljá
- 1. pres. lé, lér, mod. ljæ, ljær, pl. ljúm; pret. léði; pres. subj. lé (Blanda MS.), ljái, Nj. 77, Gg. 11, and mod.: the part. lénir (pl.), FmS. viii. (pref. xxv), is a relic of a lost strong inflexion; in mod. usage léðr; imperat. lé, 656 C. 35; mod. ljá or ljáðu: [Ulf. leiwan, a redupl. strong verb = δανείζειν, Matth. v. 42, Luke vi. 34; A. S. and O. H. G. lihan; Germ. leihen; cp. Icel. lán, lána, lén]:—to lend, with gen. of the thing, dat. of the person, but later with acc. of the thing; muntú mér, Freyja, fjaðrhams ljá? Þkv. 3; Óðinn léði Dag (dat.) geirs síns, Sæm. 114; ok ljái (subj., better lé) þér æ friðdrjúgrar farar, Gg. 11; nú hjálpi oss Guð, ok lé oss tóms at bæta syndir várar, Blanda (MS.); hón léði honum megin-gjarða ok járngreipa, Edda 60 (Cod. Worm.); þá léði hann Þórgesti setstokka (gen. pl.), Landn. 104; ef menn ljá göngu-mönnum fjár síns, Grág. i. 262.: ljá öðrum marks, ii. 304; ljá ambáttar, id.; ef maðr lér manni skips, 394; þeir léðu honum hesta (gen. pl.), Ld. 136; sá er skyldr at ljá skips er beðinn er, K. Þ. K. 8; lé þú mér höfuðdúks þíns, Post. 656, l. c.; at þú ljáir mér tómstundar, Nj. 77; Ingimundr lér þeim Stíganda (gen.?), FS. 30.
- ljá
- 2. metaph. to grant, allow; þeir ljá honum lífs, en engrar annarrar miskunnar, Hom. 119; er nú lér hann vándum mönnum at ganga yfir oss, FmS. vii. 262; þeim var grunr á, at þó mundi hafðir, þótt eigi væri lénir, viii. (pref. xxv); en annarr hafi léð, Grág. i. 437; þeir báðu sér skips, þeim var léð þegar, Nj. 20; hann kvaðsk hafa léð honum en eigi gefit, Eb. 168.
- ljá
- 3. later, with acc. of the thing, and so in mod. usage; ef hann vill sik til þess ljá, Hkr. i. 212;. hann lér sitt góða á frest, H. E. i. 519; sem Guð læir (i. e. lér) honum framast vit til, JS. 5, FmS. vi. 144, viii. 71, Karl. 247, Gísl. 19; hann lér þeim hestana, id.
- ljá
- II. imperS., þat má vera þér ljái þess hugar at hverfa aptr, may be thou art minded to return, Þorst. Síðu H 176; ef þér lér tveggja huga um þetta mál, if you are of two minds in this matter, Odd. 112 new Ed.; ok lér mér þess hugar, I ween, Fms xi. 96 (emend, for hlær mér hugr).
- ljá
- III. reflex. ljásk, to lend oneself to a thing, Gþl. 216.
- ljá
- 2. f. [lé; East Angl. lay], the mown grass in a field: kona hans rakaði ljá eptir honum, ok bar reifa-barn á baki sér, BS. i. 666; Stórólfr sendi griðkonur sínar at raka ljána eptir Ormi, Fb. i. 522, freq. in mod. usage.
- ljá
- II. Ljá, the name of a river in western Iceland, whence Ljár-skógar, m. pl., Landn., but this local name is prob. of Gaelic origin, cp. Engl. Lea, Lee.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Cod.
- Codex.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pref.
- preface.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- redupl.
- reduplicative.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- i. e.
- id est.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
- reflex.
- retlexive.
- freq.
- frequent, frequently.
- gl.
- glossary.
- Engl.
- English.
- prob.
- probably.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gg.
- Grógaldr. (A. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)
- Sæm.
- Sæmundar Edda. (A, C. I.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Odd.
- Stjörnu-Odda draumr. (D. V.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)