Löð
Słownik staronordyjski - löð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "löð" (lub lǫð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo löð może oznaczać:löð
- löð (lǫð)
- 1. f., gen. laðar, [laða], bidding, invitation; laðar þurfi, Vþm. 8; buðumk hilmir löð, Höfuðl.; bjóða líðendum löð, Fsm. 3; þjóð-löð, hospitable reception, Hm. 4: in pr. names, Sigr-löð, who invites victory; Gunn-löð, Hm.
- löð (lǫð)
- 2. f., gen. löðar, [Engl. lathe], a smith’s lathe; kenna gull til sjóðs eða díguls eða lꜹðar, Edda 84, freq. in mod. usage. löð-hyrr, m. the fire of the lathe, poët. for gold, Ísl. ii. 372 (in a verse).
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego löð może być bardziej dokładnie napisane jako lǫð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pr.
- proper, properly.
- Engl.
- English.
- freq.
- frequent, frequently.
- gl.
- glossary.
- mod.
- modern.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Fsm.
- Fjölsvinns-mál. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Höfuðl.
- Höfuðlausn. (A. III.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)