Löðr-mannligr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "löðr-mannligr" (lub lǫðr-mannligr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

löðr-mannligr (lǫðr-mannligr)

adj. (-liga, adv.), cowardly, Grett. 90 A.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego löðr-mannligr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫðr-mannligr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚦᚱ-ᛘᛅᚾᚾᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich