Löðrungr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "löðrungr" (lub lǫðrungr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

löðrungr (lǫðrungr)

see lauðrungr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego löðrungr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫðrungr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚦᚱᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich