Löðuðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "löðuðr" (lub lǫðuðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

löðuðr (lǫðuðr)

m. a bidder, inviter, Ýt. 23.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego löðuðr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫðuðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚦᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich