Lof-söngr
Słownik staronordyjski - lof-söngr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lof-söngr" (lub lof-sǫngr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- lof-söngr (lof-sǫngr)
- n. [Germ. lobgesang], a song of praise, hymn, Hom. 142, Magn. 450, Fms. xi. 308, Rb. 396, freq. in mod. eccl. usage.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lof-söngr może być bardziej dokładnie napisane jako lof-sǫngr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚠ-ᛋᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- eccl.
- ecclesiastical.
- freq.
- frequent, frequently.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)